In de 19de eeuw had kinderarbeid een belangrijke rol in de Britse industriële revolutie. De gezondheid van deze kinderen, veelal wezen, werd aangetast door de slechte lucht in de fabriek, ondervoeding, lange zware werkdagen zonder rustdagen, lijfstraffen, verminking wanneer lichaamsdelen in de draaiende machines terechtkwamen,… De fabriekseigenaren konden het aantal overleden wezen verdoezelen door hen in andere parochies te laten begraven.

Een formeel onderzoek naar de werkende wezen in de fabrieken volgde in 1818. De arts William Whatton concludeerde dat kinderarbeid beperkt was, dat deze dus geen naam mocht hebben en dat kinderen er dus geen schade van konden ondervinden. Nochtans stelde zijn collega Michael Ward vast dat de helft van de kinderen die hij had gezien zware letsels hadden.

Omdat de rijke industriëlen controle hadden over politici, artsen en journalisten en hun jonge werknemers onmondig waren, kon er een rooskleurig beeld geschetst worden van het dagelijks fabrieksleven van de kinderen. De vreselijke waarheid over kinderarbeid bleef decennia lang verborgen.

---

 

Het verdoezelen van feiten zoals hierboven beschreven gebeurt nu nog steeds.

Lyme is een misdaad

 

Slechts 15% van degenen die besmet zijn met Lyme zal positief testen. Zij zijn drager van een HLA-gen gerelateerd aan artritis, produceren antilichamen en herstellen met antibiotica.

De overige 85% zal negatief testen. Zij hebben hersenontstekingen, neurologische complicaties en produceren weinig of geen antilichamen. Slechts 50% herstelt met een langdurige antibiotica behandeling.

Vóór 1994 kon de diagnose gesteld worden voor beide soorten Lyme. Maar in 1994 werd de ‘Dearborn bijeenkomst’ te Michigan georganiseerd door organisaties die er alle belang bij hebben om chronische Lyme patiënten uit te sluiten. Tijdens deze bijeenkomst werd de gevalsdefinitie van Lyme gewijzigd en werd het twee-testprotocol ingevoerd. Door de toen genomen beslissingen worden de meest ernstige zieken, 85% van de gevallen, niet gediagnosticeerd, niet erkend.

Dit is een misdaad die verzwegen wordt door politici, artsen, journalisten, wetenschappers en onderzoekers. Men profiteert van de onmondigheid van de ernstig zieke patiënten. Door manipulatie wordt hun toestand afgeschilderd als psychisch en verdwijnen deze zieken in de anonimiteit.

Meer lezen: TruthCures-Crymeline