Plezier met de Lyme Wetenschap

http://iai.asm.org/content/70/7/3382.full

Dit is wat spirocheten doen. Het wordt antigene variatie genoemd en het is een techniek die ze gebruiken om aanvallen van het immuunsysteem te ontwijken en in leven te blijven. Het is duidelijk dat de auteurs zeggen dat antigenen omlaag worden gereguleerd doordat ze worden afgeworpen door de Borrelia en dat de “omhoog gereguleerde” antigenen deze zijn die de plaats innemen van de antigenen die zijn afgeschud. De technische term daarvoor is “blebbing”. Het is grappig om dit gepubliceerd te zien omdat meestal, wanneer dit mechanisme wordt besproken, het wordt behandeld alsof de antigenen gewoon op magische wijze van de ene naar de andere veranderen. Poof! De OspA is verdwenen, en nu hebben we OspC. Dat is natuurlijk niet het geval, en wanneer OspA omlaag wordt gereguleerd en OspC omhoog wordt gereguleerd, belanden de OspA-blebs in de darm van de teek.

Zie de onderstaande afbeelding die de overvloed aan vrij zwevende antigene blebs illustreert.

Wat gebeurt er met de OspA-blebs?

Grappig dat je het vraagt. Gewoon een gokje, maar misschien worden ze elke 5-20 minuten uitgescheiden in het menselijk slachtoffer?

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2785505/

Dus als een Lyme-vaccinfabrikant beweert dat zijn product de aanmaak van anti-OspA antilichamen veroorzaakt die zogenaamd door een teek worden opgezogen, naar de darm van de teek gaan en de spirocheten doden of anderszins uitschakelen, is dat een leugen. Want de spirocheten werpen OspA af om OspC te kunnen produceren. Ze gaan zeker niet dood. En de OspA-blebs verdwijnen niet zomaar. Tot 12 keer per uur vinden ze hun weg naar de speekselklieren van de teek.

En raad eens? Het is niet alleen OspA dat problematisch is. Volgens Mario Phillip van de Tulane University zijn de andere oppervlakte-eiwitten waarschijnlijk ook triacyl, wat betekent dat ze hetzelfde DOEN als OspA.

Het maakt dus echt niet uit of je wordt geïnjecteerd met OspA, OspC, OspXYZ; als ze allemaal getriacyleerd zijn, betekent dit dat je de pineut bent. En wat deze triacyl-lipoproteïnen DOEN is niet fraai:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1002/eji.200323872

Bovendien publiceerden de CDC (Amerikaanse diensten op gebied van volksgezondheid) en vrienden dat borreliose veel gecompliceerder is dan spirocheten die, afhankelijk van het milieu, één oppervlakte-eiwit tot expressie brengen. Dat betekent dat ze weten dat het belachelijk is om te beweren dat een Lyme “vaccin” werkt … laat staan dat het werkt via de inname van met OspA-antilichaam beladen menselijk bloed door de teek.

https://mobile.nytimes.com/2001/02/20/health/findings-boost-hope-for-better-lyme-vaccine.html

In het Amerikaans octrooi 6.719.983 was Alan Barbour het eens met Piesman en Ohnishi, die beschrijven wat die zeer variabele bacteriepopulatie doet:

Wat hij zegt, is dat de lipoproteïnen die door Borreliae tot expressie worden gebracht zo variabel zijn dat het immuunsysteem de infectie niet kan bestrijden. Er zijn te veel doelwitten, ze veranderen voortdurend, en sommige zijn zelfs niet gehecht aan het aanstootgevende organisme!

“…immunological defenses are severely tested if not totally overwhelmed.”

En, omdat ik dit rapport leuk vind: Martin & Marques publiceerden ook over de gruwelen van OspA op de hersenen, terwijl de humorale immuniteit afgestompt was:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16783164/

Je krijgt hersenontsteking terwijl de rest van het immuunsysteem wordt onderdrukt. En dat is alleen van OspA. Het heeft niets te maken met spirocheten die in weefsels boren.

Nu we het idee achter ons kunnen laten dat de productie van één enkel type antilichaam, zoals anti-OspA-antilichamen, de ziekte van Lyme kan voorkomen, laten we de gegevens over de transmissietijd bekijken:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4278789/

Met andere woorden, het vermijden van een tekenbeet is de enige manier om jezelf te beschermen tegen tekenbeet-sepsis/post-sepsis. De CDC (Amerikaanse diensten op gebied van volksgezondheid) zeggen dat spirocheten al in de speekselklieren van de teek zitten wanneer de voeding begint, en dat ze variabele oppervlakte-antigenen (OspA, OspB, OspC,…) tot expressie brengen wanneer ze daar zijn. Een vaccin kan niet werken omdat deze lipoproteïnen (Osp’s) de immuunrespons afzwakken; het immuunsysteem is mogelijk “totally overwhelmed”, volgens Alan Barbour. Hij is OspA-patenthouder en voormalig medewerker van Willy Burgdorfer. En de makers van OspA “vaccins” zijn fraudeurs die beweren dat het injecteren van OspA ….

de ziekte niet veroorzaakt;
immuniteit kan bieden tegen een organisme dat door middel van antigene variatie het immuunsysteem kan vermijden; en
van menselijk bloed een teken-ontsmettingsmiddel maakt.

Dit is een mededeling van openbaar nut gebracht door mensen die weten hoe het zit met de Lyme wetenschap. Was dat niet plezierig?